Stop thinking, start doing!
Thinking
De vonk sloeg over tijdens onze eerste reis in Australië: rondrijden in een camper (lees: een soort grote auto wat zeker niet op een camper leek en dus zeker ook niet de ruimte van een camper had). De vrijheid om te gaan en te staan waar we willen en het ontmoeten van nieuwe mensen op andere plekken. Vooral de backpackers die na hun studie eerst gingen reizen voordat ze aan het echte werkleven zouden beginnen. We waren op slag verliefd op deze manier van reizen. Tijdens een etentje met vrienden hebben we uitgesproken dat het ons gaaf lijkt om ons leven en ons werk zo te organiseren dat we dit reizend in een camper voort kunnen zetten. Dit werd bij ons steeds vaker het onderwerp van de dag en dan ineens zagen we overal campers rijden, hoorde we overal verhalen van mensen die hadden gereisd of gingen reizen en lazen we overal verhalen van camperliefhebbers. Elke keer werd het vuurtje in ons nog meer aangewakkerd! Floortje Dessing was bij ons steeds vaker op de buis te zien en we keken in plaats van films alleen nog maar documentaires over reizen en campers. Je weet wel hoe dat gaat als je ergens heel enthousiast over bent: op een gegeven moment konden we het alleen maar over reizen en campers hebben. De hamvraag die elke keer terug kwam was: wat voor camper? En gaan we weekendjes/midweekjes, periodes van 1-3 maanden of een heel jaar? En wat gaan we met ons bedrijf onderweg doen?
Doing
Hoe komen we daar achter? Door te doen! Een paar dagen met een camper op pad en ervaren hoe het is om in een ‘echte camper’ te leven. Bij gebrek aan geduld gingen wij op de koudste dag van het jaar (die dag dat iedereen het alleen maar over het koude weer kon hebben en er geen mens op straat te vinden was) op pad met onze honden. Een ‘Globetrotter’ uit 1980, het goedkoopste en hoogstwaarschijnlijk ook het oudste beestje. We hebben toen wel geteld 20 km gereden (snelweg op en snelweg af), een paar uurtjes erin gewerkt en 1 nacht erin ‘geslapen’ zonder goed werkende kachel (in plaats van de twee nachten die we gepland hadden). Ondanks de korte proefperiode hadden we al snel besloten dat dit ons wel zou bevallen! Met de afspraak: een iets jongere camper met andere indeling en minimaal 20 graden :).
Hoe hebben we uiteindelijk de periode bepaald? In de Globetrotter hebben we op een camping de voor- en nadelen opgeschreven. Hilarisch hoe we er bij zaten: lange broek, dikke, trui, sloffen aan, dekbed om ons heen, honden op schoot en de kachel aan. Aangezien warmte naar boven stijgt, hadden we allebei mega rode wangen van de hitte, maar net zulke rode tenen van de kou. Het grote minpunt aan kortere periodes is dat we elke keer opdrachten zouden moeten afronden en opstarten. En door ons plezier en enthousiasme voor ons werk en voor de klanten bestond ook de kans dat we dan niet zouden gaan. Het grote pluspunt aan de periode van een jaar is dat we dan echt volledig kunnen reizen voor een lange periode en een jaar aan ons bedrijf kunnen werken, maar dan moeten we ook alles regelen voor een jaar. Na dit plussen en minnen hadden we een keuze gemaakt: we gaan een camper kopen, toveren die om tot kantoor en gaan er telkens 1-3 maanden mee op pad.
TOTDAT Nienke in vuur en vlam stond na een cursusdag waar we allebei waren. Tijdens de pauze was een mede-cursist vol enthousiasme aan het vertellen over haar avontuur dat haar te wachten stond: voor onbepaalde tijd reizen met haar vriend in een camper. Nienke hing aan haar lippen, stelde de ene vraag na de andere en kreeg kriebels in haar buik. De hele terugweg van Utrecht naar huis was dit onderwerp van gesprek met als gevolg: we volgen ons gevoel en gaan toch een jaar werkend reizen met de camper!